kathamalika

आज कितीतरी वर्षांनी ती आरशासमोर खुर्ची टाकून बसली, स्वतःला एकदा न्याहाळत.. आज चक्क 5-6 पांढरे झालेले केस तिला जाणवले, डोळ्यांभोवती थकवा स्पष्ट जाणवू लागला, चेहऱ्याची त्वचा तर एकदम निस्तेज झाली होती.. तिने कंगवा डोक्यातुन फिरवला, अलगदपणे.. एरवी असं निवांत केस कुठे विंचरता येत होते, सकाळी नवऱ्याच्या डब्याची धावपळ, घरातली कामं, त्यात मुलांची अंघोळ, नाष्टा.. कंगवा … Read more

दैवलेख (भाग 10) रजत पवार.. देवांग जगात एकमेव कुणाचा द्वेष करत असेल तर तो होता रजत.. (8 वर्षांपूर्वी) कॉलेज सोडून देवांगने नुकत्याच नोकरीच्या शोधात बाहेर मुलाखती देण्यास सुरुवात केल्या होत्या. एका मोठ्या इव्हेंट कंपनी कडून त्याला मूलखतीसाठी बोलावण्यात आलं होतं. ही कंपनी मोठमोठ्या कंपन्यांचे इव्हेंट्स मॅनेज करत असे. त्यात क्रिएटिव्ह गोष्टी आणण्यासाठी त्यांना एक ग्राफिक … Read more

रीना अगदी रडकुंडीला आली होती. तिच्यासाठी स्थळं बघणं सुरू होतं, जवळपास 9-10 स्थळं बघून झालेली, त्यात तिला काही मुलं पटेनात, काहींनी तर तिलाच नकार दिलेला. तिच्या काका, मामा, आत्या, मावशी सर्वांनी किमान एक स्थळ तरी दाखवलं होतं, पण तिची मात्र बऱ्याचदा नकारघंटा असायची. यावेळेस आत्या मात्र चिडली, “तुला काय आता रणबीर कपूर हवाय का? इतकी … Read more

“ताई सर्वांनी धुण्या भांड्याचे शंभर रुपये वाढवलेत, तुम्हीही वाढवा की..” रमा अगतिक होऊन पंडित बाईंना विनंती करत होती. गेले 20 वर्षे रमा पंडित बाईंकडे प्रामाणिकपणे काम करत होती. तिला दुसरा पर्यायही नव्हता, नवरा मजुरी करून पगार आणायचा, त्यात दोन मुलं. संसार चालवायचा म्हणून हाताला येईल ते काम ती करत होती. गावाकडची जमीन तिच्या सासऱ्यांनी परस्पर … Read more

“आपल्या संसारात तुझ्या आईचा हस्तक्षेप बंद झाला नाही तर माझ्याहून वाईट कुणीच नाही, लक्षात ठेव” नीरज आज जास्तच घुश्यात होता त्यात बायकोला आईशी फोनवर बोलताना पाहून त्याचं आणखीनच सटकलं. पण मीराही साधीसुधी नव्हती, तिनेही त्याच आवाजात विचारलं, “काय हस्तक्षेप केला हो माझ्या आईने, येऊन जाऊन माझ्या आईवर का लादताय सगळं?” “देव जाणे तुझी आई तुला … Read more

रमाला उत्तम स्वयंपाक येत असे, काहीही सांगा..तिखटातले प्रकार असोत वा गोड पदार्थ, अगदी सहजपणे तिला बनवता येई. आणि चव म्हणजे, अहाहा…माहेरी होती तेव्हा आई बाबा कौतुक करून करून अर्धे होत, पण सासरी मात्र..”तेवढं तर यायलाच हवं” असं म्हणत तिचे गुण मान्य करत नसत. पण फर्माईश मात्र अगदी पंचपक्वानाची.. “रमा आज खिचडीच बनव, पण सोबत छानपैकी … Read more

#दैवलेख (भाग 9) देवांगचं मन हलकं झालं, वैदेहीला त्याने खरं काय ते सांगून टाकलं होतं.. पण ती जेव्हा म्हणाली की ‘काळजी करू नकोस, तुझं लग्न तुझ्या मैत्रिणीशीच होईल’ तेव्हा का कोण जाणे एक वेगळीच कळ देवांगच्या हृदयात उठली. दोघेही घरात आले, घरी आई बाबा तर दोघांची वाटच बघत होते. तेवढ्यात वैदेहीच्या आईला तिच्या ननंदेचा फोन … Read more

दैवलेख (भाग 8) मुलगी पाहायला येणार..पण ती वैदेही म्हणजे तीच ट्रेन मध्ये भेटलेली मुलगी असेल असं त्याला स्वप्नातही वाटलं नव्हतं. वैदेहीला समोर बघताच तो स्तब्ध होतो. ऐन वैशाखात अंगावर पाण्याचा थंडगार शिडकावा पडावा असाच काहीसा भास त्याला झाला. त्याच्या मनात सुप्तपणे दडलेली ती, चित्रातून सतत डोकावू पाहत होती..ती आज समोर आली..!! “अरे तू..?” वैदेहीला आठवतं, … Read more

दैवलेख (भाग 7) चाळीत बरीचशी माणसं नव्याने रहायला आलेली, पण 2-3 कुटुंब अजूनही तिथेच रहायची. त्यांना देवांग आणि आई बाबा भेटून आले. त्या सर्वांना खूप आनंद झालेला, देवांगला जास्त काही आठवत नव्हतं पण लहानपणीचे काही क्षण त्याला आठवत होते. आई बाबा एका घरात गप्पा मारत असतांना देवांगला बाहेर काहीतरी दिसलं आणि तो बाहेर आला. चाळीच्या … Read more

हॉस्पिटलमध्ये पेशंटची मोठी लाईन लागलेली. प्रत्येकाला घाई होती. आपला नंबर येण्याची सर्वजण वाट बघत होते. सुधाचा पाचवा नंबर होता. तिच्या तीन वर्षांच्या मुलीला सर्दी झालेली म्हणून ती घेऊन आलेली. तिच्यानंतर एक बाई आपल्या दीड वर्षाच्या बाळाला घेऊन आली, मोठी रांग बघून तिच्या मनाची तगमग सुरू झाली, कडेवरचं लेकरू तापाने बेजार होतं, रडत होतं. त्याला सांभाळलं … Read more

रात्रीचे 2 वाजलेले, खोलीतून बाळाच्या रडायचा आवाज येत होता, ओली बाळंतीण सगळं बळ एकटवून बाळाला दूध पाजून शांत करू पाहत होती, पण रडणं थांबेना. “का रडतंय पिल्लू? या आईला काही कळतं की नाही, बाळंतीण बाईने पातळ मऊ अन्न खावं, खाल्लं असेल काहीतरी अचरबचर.. बिचाऱ्या बाळाला त्रास..!!” घरातील व्यक्ती झोप मोडल्याने आईवर राग काढत होती. बाळाच्या … Read more

#दैवलेख (भाग 6) वैदेही आणि तिची आई, चाळीत रहात होते तोवर ओळख होती. पण आता कसं शोधणार त्यांना हा मोठा प्रश्न त्यांना पडला. तिकडे देवांगच्या डोक्याचा विचार करून करून पार भुगा झालेला. केलेला सगळा प्लॅन फिस्कटला तर होताच, वर सईचं घरात इम्प्रेशन सुद्धा फारसं चांगलं पडलं नव्हतं. त्यात आजीने सईला वैदेही मानलं तर नाहीच, वर … Read more

देवांगला झोपेत सतत बाबांनी सांगितलेलं आठवायचं, आजीने आपले हट्ट पुरवण्यासाठी किती काय काय केलेलं, पण आजीचा हा हट्ट म्हणजे…जाऊदेत, सई समोर येईल तेव्हा सांगेन की हीच आहे वैदेही.. पूर्ण आठवडा देवांगने याच टेन्शन मध्ये घालवला, अखेर शनिवारी, जेव्हा ऑफिसला सुट्टी होती तेव्हा सई देवांगला भेटण्यासाठी घरी आली. देवांगने तिला सगळं नीट समजावलं होतं. आजीसमोर तुझं … Read more

गोपाळराव व्हेंटिलेटरवर आपले अखेरचे क्षण मोजत होते. 2 दिवस बरं वाटायचं, दोन दिवस परत श्वास घ्यायला त्रास व्हायचा. कधी कधी आजूबाजूचं अगदी स्पष्ट ऐकू यायचं, तर कधी काय चाललंय काहीच कळायचं नाही. मुलं मोठ्या हुद्द्यावर होती, पण आपलं सगळं काम सोडून वडिलांना देशातल्या सर्वात मोठ्या हॉस्पिटलमध्ये रवाना केलं. गोपाळरावांना आज जरा बरं वाटत होतं, सलाईन … Read more

“सर्वांनी नीट लक्ष देऊन ऐका, ग्राहकाला कोणता माल विकता येईल याचा अंदाज आधी घ्यायचा. म्हणजे एखादा मध्यमवर्गीय असेल तर त्याला हजार दोन हजार च्या रेंज चे कपडे दाखवायचे, एखादा श्रीमंत वाटत असेल तर त्याला पाच हजाराच्या पुढचे कपडे दाखवायचे…एखादा अगदीच गरीब वाटत असेल ते त्याला अगदी दुय्यम क्वालिटीचे दाखवायचे..हे केलं तरच माल खपेल, नाहीतर दुकान … Read more

#दैवलेख (भाग 4) ठरलं, सईला आजीसमोर वैदेही म्हणून समोर आणायचं आणि हीच वैदेही आहे असं सांगून लग्न उरकायचं. देवांगला काहीसं टेन्शन आलेलं, हा सगळा प्रकार ऐकून सईला काय वाटेल याचा विचार तो करत होता. तिला फोन लावण्यासाठी गेले तासभर तो विचार करत होता. शेवटी हिम्मत करून त्याने सईला फोन लावायला फोन हातात घेतला तोच सईचा … Read more

कनिका छानपैकी तयार होऊन बसली होती. तयारीच्या बाबतीत तिची बरोबरी कुणीच करू शकत नसे. मॅचिंग बांगड्या, कानातले, हार इथपासून ते सँडल पर्यंत तिच्याकडे कलेक्शन होतं. कामानिमित्त मोहनला अनेक कार्यक्रमांना हजेरी लावावी लागे, आणि तेही कनिका सोबत. त्यामुळे कनिका छानच राहायला हवी आणि सर्वांमध्ये उठून दिसायला हवी असा त्याचा आग्रह असायचा. कनिकालाही ते आवडे, ती स्वतःवर … Read more

“वैदेही..तुझी बायको, तिला तुझी बायको होतांना मला बघूदे.. म्हणजे मी माझ्या मार्गाला मोकळी” आजी धाप टाकत बोलत होती, “आजी शांत हो..तू झोप बघू, बाकी बघू नंतर” देवांगने आजीला शांत केलं आणि तो आई बाबांना घेऊन बाहेर आला. “आई, बाबा..आजीच्या मेंदूवर परिणाम झालाय, काहीही बोलतेय बघ ना..” आई बाबांनी एकमेकांकडे पाहिले. आई धीर एकटवत म्हणाली, “आजी … Read more

  https://irablogging.in/?p=806 #दैवलेख (भाग 2) देवांग आणि त्या मुलीचा ट्रेनमधील एकत्र प्रवास दोघांनाही सुखद वाटत होता. एरवी एवढा मोठा प्रवास करताना देवांग कंटाळून जाई, पण यावेळी मात्र काहीतरी वेगळंच होतं. ट्रेनच्या त्या कंपार्टमेंट मध्ये दोघेही आपापसात सुंदर संवाद साधत होते. “मी एका सॉफ्टवेअर कंपनीत टेस्टर म्हणून काम करतेय, माझं काम तसं किचकटच. डेव्हलपरने केलेल्या चुका … Read more

“देवांग, कधी येतोयस? आजीची तब्येत ढासळत चाललीये..तुझी आठवण काढतेय सारखी” “आई मी उद्याच निघतोय, संध्याकाळी पोहोचेन..” देवांग, नावाप्रमाणेच दैवी अंग लाभलेला. कला त्याच्या नसानसात भरली होती. उपजतच चित्रकलेची देणगी लाभलेला देवांग..कलेसाठी त्याने आपलं जीवन समर्पित केलं होतं. एका मोठया आर्ट कंपनीत त्याला भरघोस पगाराची नोकरी होती. त्याने डिजिटल ग्राफिक डिजाइनिंग सुद्धा शिकून घेतलं होतं. त्यामुळे … Read more