तिची काय चूक?-3

 

 तू सांगितल्यावरच आणेल का तो?

 

माझा मुलगा आहे, न सांगता करेन…

 

ज्याने कधी एखादं फळ घरात आणलं नव्हतं त्याच्याकडून आज शहाळे आणण्याची अपेक्षा..

 

दादा बायकोचं ऐकतो की बहिणीचं?

 

नणंदेला परीक्षा घेऊ वाटे,

 

ते दोघे कुठे निघाले की ती तिचं काम पुढे करी,

 

दादाला पेचात पाडी,

 

मग तीच म्हणायची,

 

 

मी जाईन बस ने, तुम्ही ताईंना सोडा…

 

नको नको, कशाला..मी जाईन माझी माझी..बायकोला सोडणं महत्वाचं..

 

वर हे असं..

 

यात तिची काय चूक?

 

तो म्हणाला,

 

काही रक्कम आहे माझ्याकडे, भविष्यासाठी गुंतवणूक करू..

 

अहो पण आधी ताईंच्या लग्नासाठी पैसे ठेवा..

 

ते कधीच काढलेत बाजूला,

 

मग ठीक आहे..

 

दोघेजण गुंतवणूक करू पाहतात,

 

लक्षात येतं,

 

त्याच्या एकट्याचा पगार पुरणारा नसतो,

 

तो तिला म्हणतो,

 

 

तू शिकलेली आहेस, नोकरी बघ..

 

तीही प्रयत्न करते,

 

तिला नोकरी लागते,

 

घरच्यांना आनंद होत नाही,

 

बर उलट प्रश्न,

 

आता घरातलं कोण बघणार?

 

मी सगळं करून जाईन,

 

ती हिरमुसून म्हणते,

 

तिची तारेवरची कसरत होऊ लागते,

 

नणंद मठ्ठ,ना शिक्षण ना नोकरी,

 

तिला हेवा वाटतो,

 

“महाराणी गेल्या, महाराणी आल्या..” अश्या भाषेत संबोधण्यात येऊ लागते,

 

वहिनीचं टापटीप राहणं,

 

सुंदर दिसणं,

 

 

माय लेकींना खटकू लागतं,

 

मग तिला घाई झाली, की मुद्दाम चार वाढवा कामं सांगणं..

 

तिला कचाट्यात टाकणं..

 

मजा येई त्यांना,

 

आणि कामं झाली नाही की त्याच्याकडे तक्रार करणं..

 

नोकरीला जायला लागली तशी घराची साफसफाई सुद्धा होत नाही…

 

तो विश्वास ठेवे,

 

बायकोला म्हणे,

 

नोकरी करायची याचा अर्थ घरातली कामं सोडायची असं नाही,

 

सगळं करून जाते हो मी,

 

पण कपडे वाळत टाकणं, जेवण झाल्यावर झाडाझुड, ताटं धुणं याला मी घरी तरी हवी ना? नोकरीच्या ठिकाणी असतांना कशी करू मी ही कामं?

 

 

दोघांमध्ये खटके सुरू झाले,

 

यात तिची काय चूक?

 

नोकरीत जम बसला,

 

दोघांनी लोन काढलं,

 

गुंतवणूक म्हणून एक प्लॉट घेतला,

 

घरच्यांना सहन झाले नाही,

 

हे फक्त यांच्या संसाराचं बघताय,

 

घरच्यांना विसरला हा…

 

मग आई त्याच्याकडे तगादा लावे,

 

मला राणी हार हवा आहे,

 

बहीण म्हणायची,

 

दादा मला नवीन मोबाईल हवा आहे,

 

 

आधीच पगारातून हफ्ता कट होत असल्याने तो नकार देई, नंतर बघू म्हणे,

 

 

माय लेकी कुजबुज करू लागल्या,

 

मोठमोठ्या जमिनी घ्यायला बरं पैसे आहेत,

 

आमच्यासाठी काही करायला नको,

 

कसं करेल? बायको आली ना आता,

 

ती म्हणत असेल,

 

कशाला आई बहिणीला पैसे देता? 

 

त्यांचा राग वागण्यातून दिसून येई..

 

तिने भरपूर प्रयत्न केला,

 

मनं जिंकण्याचा..

 

घरच्यांना आपलंसं करण्याचा…

 

पण हे फक्त एकतर्फी असेल,

 

आणि दुसऱ्या बाजूने केवळ फटकळपणा असेल..

 

तर कसं चालेल?

 

समोरचा आपला विनाकारण द्वेष करतोय,

 

यात तिची तरी काय चूक?

 

वयानुसार तिलाही दुखणी वाढू लागली,

 

कामं होत नसत,

 

भरपूर प्रयत्न केला,

 

पण शरीर थकून जाई,

 

तिने शेवटी प्रयत्न सोडला,

 

कितीही केलं तरी पालथ्या घड्यावर पाणी,

 

आता बस,

 

ऐकून घ्यायचं नाही,

 

अन्याय सहन करायचा नाही,

 

तीही टोमण्यांना उत्तर देऊ लागली,

 

कामं कमी केली,

 

सर्वांसाठी जीव काढणं बंद केलं,

 

घरच्यांना अजून चेव आला,

 

त्याचे कान भरण्यात आले,

 

 

नवरा बायकोमध्ये वाद टोकाला जाऊ लागले,

 

अखेर ती म्हणाली,

 

आपला घरच्यांना आणि घरच्यांना आपला त्रास नको,

 

आपण वेगळे राहूया…

 

तो म्हणाला,

 

शेवटी दाखवलास ना तुझा खरा चेहरा..मला म्हटली होतीस की आदर्श कुटुंब बनवेन..आता कुठे गेला तुझा तो तोरा?

 

ती त्याच्याकडे फक्त बघत राहिली..

 

दिलेला शब्द आणि आता असलेलं वास्तव,

 

 

यात ईर्षा, द्वेष, कट कारस्थानं, अन्याय यांचे निखारे होते,

 

शब्द दिलेला असला तरी प्रत्यक्षात असलेलं वास्तव जास्त भयानक होतं..

 

जे त्याला दिसत नव्हतं,

 

ती निरुत्तर झाली,

 

आणि आहे ते वास्तव स्वीकारण्यासाठी सज्ज झाली…

 

समाप्त