ती ‘कटकट’ नसतेच..

 लोकेशची मनस्थिती आज जरा खराबच होती. रोज हसत हसत सर्वांना गुड मॉर्निंग म्हणत ऑफिसमध्ये येणाऱ्या लोकेशला आज असं शांत शांत पाहून सर्वांनाच चुकल्या चुकल्या सारखं झालेलं. त्याच्याच शेजारी बसणाऱ्या त्याचा को वर्कर मित्र सतिशच्या नजरेतूनही ही गोष्ट सुटली नव्हती.  सर्वजण कामाला लागले, लंच ब्रेक मध्ये लोकेश नीट जेवतही नव्हता. त्याला बघून सतीशने त्याला अखेर विचारलं, … Read more

घराणं (भाग 3)

दिगंबरपंत घरी जातात, सुभाषची बायको रेखा देवपूजा करत असते. या घरात आल्यापासून देवपूजा नेहमी तीच करत असायची, तिला पाहून दिगंबरपंत म्हणायचे, “अहो दुसऱ्यांनाही पुण्य मिळु द्या की..” “काय बाबा, सवय झालीये मला..देवपूजा केल्याशिवाय चैन पडत नाही..” “आता नवीन सुनबाई आली की करू दे तिलाच..” हे ऐकताच रेखा चमकते, देवपूजा दुसरं कुणी करणार हे तिला सहन … Read more

तिचा ‘मित्र’

 नवऱ्याशी भांडण झाल्यावर तावतावात ती घराबाहेर पडायला लागली, पण असं डायरेक्ट जाणार कसं? नवऱ्यासमोर आधी 2-3 धमक्या दिल्या… “मी चाललीये बाहेर..” हिमालयातल्या बर्फासारखा नवरा थंड.. मग अजून थोडी आदळआपट करून.. “मी जातेय बरं का..” नवऱ्याला समजलं…की हिला थांब असं सांगितल्या शिवाय ही काही हलत नाही.. “कुठे चाललीस..” नवऱ्याच्या प्रश्नाने आतून तिला गुदगुल्या होतात..पण तिला अजून … Read more

घराणं (भाग 2)

दिगंबर पंतांनी आपल्या धाकल्या मुलासाठी, परशुराम साठी मेघनाला निवडलं होतं, लग्नानंतर 3 वर्षांनी ऋग्वेदचा जन्म झाला आणि 2 वर्षांनी वीणा जन्माला आली. घराण्यात सर्वात लहान म्हणून वीणा विशेष लाडकी. तीही मेघना सारखी तडफदार, स्वाभिमानी आणि साहसी होती. म्हणूनच तिने पायलट बनण्याचं स्वप्न बघितलं होतं, त्याच्याच शिक्षणासाठी ती बाहेरगावी शिकायला होती. विनायकचे दोन्ही मुलं टेक्सटाईल बिझनेस … Read more

घराणं (भाग 1)

रत्नपारखी घराण्यात मुलगी देण्यासाठी मुलीच्या पालकांची चढाओढ चालत असायची, याला कारणही तसंच होतं. रत्नपारखी घराण्यात काही पिढ्यांपासून कुणी अज्ञात व्यक्तीने घालून दिलेले नियम हे पुढील पिढ्यांनी तंतोतंत पाळले होते. घरातल्या स्त्रीला उच्च सन्मान दिला जावा, घरातली कामं स्त्री आणि पुरुष दोघांनी मिळून करावी, घरातील सर्व सदस्यांनी महिन्याला एक ठराविक रक्कम घरातील ज्येष्ठ स्त्री कडे सुपूर्द … Read more

अरे संस्कार संस्कार..

 “अरे संसार संसार…” गाणं गुणगुणत शैला स्वयंपाकघरात कामं करीत होती. काम करता करता भाजीपाला किती संपला, किराणा काय आणावा लागेल, मुलांना सुट्टीच्या दिवशी कुठे न्यायचं, डब्याला काय द्यावं, नाश्त्याला काय करावं असे एक ना अनेक विचार मनात घोळत होते, तेवढं करून तिला संध्याकाळी पुन्हा सोसायटीतल्या बायकांसोबत गणपती उपक्रमांबद्दल चर्चा करायला मिटिंग साठी जायचं होतं, त्यामुळे … Read more

सूनबाईचा मित्र (भाग 11 अंतिम)

अनावधानाने का होईना, श्वेता आणि श्रीधर जोडीने नमस्कार करतात..श्रीधर श्वेताकडे बघतो..श्वेतालाही कळेना काय करावं. समोरून केदार हे सगळं बघत होता, त्यांच्या नजरेतूनच केदारला त्यांच्यात काही चालू असल्याची शंका येते. तो संतापातच गाडीत बसतो, बक्कळ पुरावा नसल्याने तो सरळ सरळ काही विचारूही शकत नव्हता. केदारला तसं काही श्वेतावर प्रेम वगैरे नव्हतं, पण बायको म्हणून अजूनही ती … Read more

कल्पनेतला मित्र

 ऋचाचं असं एकांतात जाऊन फोनवर बोलणं त्याच्या डोळ्यात खुपू लागलं होतं. एरवी सतत काहीना काही कामात व्यस्त असणारी ऋचा आता कामं अर्धवट टाकून गच्चीवर जाऊन कितीतरी वेळ गप्पा मारत असायची. मानव साठी हे काहीतरी विचित्रच होतं. सुरवातीला आईशी वगैरे बोलत असेल असं त्याला वाटायचं पण एकूण हावभाव बघून मामला काहीतरी वेगळाच आहे हे त्याला जाणवू … Read more

खाली दिमाग..शैतान का घर

 आज चारही भावांची टेरेसमध्ये गंभीर चर्चा सुरू होती. चौघेही बायकांच्या एकमेकीबद्दल असलेल्या कुरकुरीला कंटाळले होते. रोज उठून तेच..”ती मला अशी बोलली, तिने मला टोमणा मारला, ती स्वतःला शहाणी समजते..” चारही जावा एकमेकींना वरचढ..माघार घ्यायला कुणीही तयार नाही. आई वडील गेल्यानंतर मोठा वाडा सुना पडला. चौघाही भावांनी लग्न करून बायकांना आणलं, वाड्याला एक चैतन्य येईल असं … Read more

सूनबाईचा मित्र (भाग 10)

मोहन मागे पळत जातो, प्रभाच्या अंगावर काटाच येतो, बुजगावण्याच्या आत असलेली प्रभा जर मोहनला दिसली तर काय इज्जत राहणार होती तिची?? बुजगावनं घरात घुसून एका खोलीत दार बंद करून घेतं, मोहन बाहेरचं दार वाजवत असतो, प्रभाला आत काय करावं समजेना, ती पटकन तिच्या अंगणातल्या बुजगावण्याचे कपडे उतरवते, गादिखाली लपवून देते आणि जोरजोरात ओरडायला लागते.. मोहन … Read more

केवळ एक सन्मान..

 नाही म्हटलं तरी ननंदेच्या घरी लग्न म्हणजे कावेरीच्या पोटात गोळाच उठायचा. एका छोट्याश्या खेडेगावतल्या कुटुंबातील कावेरी. नवरा, मूल, सासू सासरे आणि नातेवाईक यापलीकडे स्त्रीचं काही आयुष्य नसलं तरी याच व्यापात आपलं सुख मानत कावेरीचं आयुष्य चाललं होतं. खेडेगावात भावाची बायको म्हणजे कामं करणारी हक्काची बाई, तिथे कामवाल्या बाया असा प्रकारच नसायचा, कारण या कामासाठी माम्या, … Read more

सूनबाईचा मित्र (भाग 9)

“तात्या…आईला काय झालं? अशी काय येड्यागत करतेय??” “काही नाही, बरं नाही आईला…पळ तू..” सकाळीच पिंट्या मामाच्या गावाहून आला होता अन आल्या आल्या हे सगळं त्याला दिसलं. श्वेताताईला भेटायला तो जातो अन वाटेत त्याला प्रभा भेटते. “तू परत आलीस??” “हो मग.. करमत नाही मला तिकडे..” “एक काम कर, तू इथेच रहा…” “बरं इथेच राहील…पण श्वेता चा … Read more

सूनबाईचा मित्र (भाग 8)

श्वेता, क्रांती सकट सर्वांनी कोकम सरबतच्या जागी दारू पिलेली असते, सर्वजणी तररर असतात, काहीबाही बरळत असतात. सर्व माणसं तिथे येऊन आपापल्या बायकांचं निराळंच रूप बघत असतात. ज्याच्या बायकोने आयुष्यात कधी नाच केलेला नसतो ती my name is sheela म्हणत थिरकत असते, एकाची बायको सासूच्या काठीची बंदूक करून झाडामागे लपून वाघाची वाट बघत असते, शिकार करण्यासाठी…आपापल्या … Read more

तिला स्वैपाक शिकवणार नाही..!!!

 “हे बघ, असं तेल लावून गोल घडी करायची..मग थोडं पीठ टाकून ते चपटं करायचं आणि मग हळूहळू गोल पोळी लाटायची..” सपना आपल्या सातवीत शिकत असलेल्या मुलीला पोळ्या शिकवत होती..इतक्यात दारावरची बेल वाजली, सपनाची मैत्रीण अनघा आपल्या मुलीला घेऊन आलेली.. “सपना, काय गं, अजून सातवीत आहे ती फक्त..तिला पोळ्या काय शिकवतेय?? अभ्यास करायला लाव ना त्यापेक्षा..” … Read more

अजरामर ….!!!

 झी मराठीच्या एका मालिकेत रवी पटवर्धन यांनी पहिल्याच दिवशी आपल्या दमदार अभिनयाने प्रेक्षकांच्या मनात घर केलं, आजोबा हे पात्र एका दिवसात लोकप्रिय झालं. नवीन पिढीसाठी हे पात्र नवीन असलं तरी मागील काही पिढ्यांसाठी रवी पटवर्धन नावाचं एक रसायन चांगलंच परिचयाचं.. जुन्या अजरामर मराठी चित्रपटात हे एक नाव हमखास असायचं. कमिशनर म्हटलं की आमच्या डोळ्यासमोर करारी … Read more

सूनबाईचा मित्र (भाग 7)

  “कशी वाटते म्हणजे??” “म्हणजे…तू बालपणीचा मित्र ना तिचा?? मैत्रीण म्हणून कशी आहे असं विचारतेय..” “श्वेता…लहानपणी आम्ही कायम एकत्र असायचो, सोबतच खेळणं, खाणं, पिणं… ती लग्न करून गेली अन मी एकटा पडलो…श्वेता म्हणजे माझी प्रेरणा होती..कायम माझ्या पाठीशी उभी असायची. श्वेताला समजणं फार कठीण नव्हतं, अगदी नितळ मनाची, कोरं पुस्तक जसं असतं ना तशी होती, … Read more

उपभोग्य

 गेल्या काही दिवसांपासून राधाबाईंचे त्यांच्या माहेरी फोनवर फोन सुरू होते. बोलतांना अत्यंत केविलवाणे होऊन राधाबाई त्यांची समजूत घालत होत्या. काय करावं त्यांना समजत नव्हतं, सासर आणि माहेर या द्वंद्वात अडकलेल्या राधाबाईंची मनस्थिती ढासळतच चालली होती. राधाबाई साधारण पन्नाशीतल्या, पूर्वायुष्य तसं खडतरच हिट, एका लहानश्या खेडेगावात जन्मलेल्या, 3 बहिणी अन 2 भाऊ असा मोठा परिवार. मुली … Read more

सूनबाईचा मित्र (भाग 6)

प्रभा श्वेताकडे परत जायचं ठरवते, “हॅलो श्वेता, बाळा मला यायचं आहे तिकडे परत..” “अहो मीच येणारे आता तिकडे, माहेरी किती दिवस राहणार ना..” “अगं नको, रहा अजून काही दिवस..” “आई काही प्रॉब्लेम झालाय का??” “अगं नाही नाही, उलट मलाच तिकडे आठवण येतेय सर्वांची..खूप दिवसांनी असं गावाकडचं राहणीमान अनुभवतेय… मी येते..” माहेरी अजून राहायला मिळणार म्हणून … Read more

माहेराचे ठसे

 “5 वर्षांपूर्वी माझा कसा अपमान केलेला त्यांनी विसरलो नाहीये मी, आणि त्यांना आज जावयाची आठवण आली?? माझ्या घरात पाय ठेवायचा नाही सांग त्यांना..” “अरे झालं गेलं विसरूया ना…माझे आई वडील आहे ते, माहेर म्हणून हक्काचं काहीच नाही मिळालं मला या 5 वर्षात, आता तरी..” “विसरलीस? हेच तुझे आई वडील, ज्यांनी लोकांसमोर माझी लायकी काढलेली, मी … Read more

सूनबाईचा मित्र (भाग 5)

गावी प्रभाच्या उनाडक्या सुरूच होत्या, इकडे घरी सासरेबुवा आणि केदार दोघेच. या दोघींशिवाय खरं तर त्यांना अजिबात करमत नव्हतं. गेले कित्येक दिवस केदारशी वडिलांच्या मनसोक्त गप्पा झाल्या नव्हत्या. निदान आता तरी आपला मुलगा आपल्याशी बोलेल म्हणून ते वाट बघत होते. पण केदार मात्र भलत्याच विश्वात गुंग होता. कामाचा लोड असावा म्हणून कदाचित… वडिलांनीही जास्त अपेक्षा … Read more