तिला स्वैपाक शिकवणार नाही..!!!

 “हे बघ, असं तेल लावून गोल घडी करायची..मग थोडं पीठ टाकून ते चपटं करायचं आणि मग हळूहळू गोल पोळी लाटायची..” सपना आपल्या सातवीत शिकत असलेल्या मुलीला पोळ्या शिकवत होती..इतक्यात दारावरची बेल वाजली, सपनाची मैत्रीण अनघा आपल्या मुलीला घेऊन आलेली.. “सपना, काय गं, अजून सातवीत आहे ती फक्त..तिला पोळ्या काय शिकवतेय?? अभ्यास करायला लाव ना त्यापेक्षा..” … Read more

अजरामर ….!!!

 झी मराठीच्या एका मालिकेत रवी पटवर्धन यांनी पहिल्याच दिवशी आपल्या दमदार अभिनयाने प्रेक्षकांच्या मनात घर केलं, आजोबा हे पात्र एका दिवसात लोकप्रिय झालं. नवीन पिढीसाठी हे पात्र नवीन असलं तरी मागील काही पिढ्यांसाठी रवी पटवर्धन नावाचं एक रसायन चांगलंच परिचयाचं.. जुन्या अजरामर मराठी चित्रपटात हे एक नाव हमखास असायचं. कमिशनर म्हटलं की आमच्या डोळ्यासमोर करारी … Read more

सूनबाईचा मित्र (भाग 7)

  “कशी वाटते म्हणजे??” “म्हणजे…तू बालपणीचा मित्र ना तिचा?? मैत्रीण म्हणून कशी आहे असं विचारतेय..” “श्वेता…लहानपणी आम्ही कायम एकत्र असायचो, सोबतच खेळणं, खाणं, पिणं… ती लग्न करून गेली अन मी एकटा पडलो…श्वेता म्हणजे माझी प्रेरणा होती..कायम माझ्या पाठीशी उभी असायची. श्वेताला समजणं फार कठीण नव्हतं, अगदी नितळ मनाची, कोरं पुस्तक जसं असतं ना तशी होती, … Read more

उपभोग्य

 गेल्या काही दिवसांपासून राधाबाईंचे त्यांच्या माहेरी फोनवर फोन सुरू होते. बोलतांना अत्यंत केविलवाणे होऊन राधाबाई त्यांची समजूत घालत होत्या. काय करावं त्यांना समजत नव्हतं, सासर आणि माहेर या द्वंद्वात अडकलेल्या राधाबाईंची मनस्थिती ढासळतच चालली होती. राधाबाई साधारण पन्नाशीतल्या, पूर्वायुष्य तसं खडतरच हिट, एका लहानश्या खेडेगावात जन्मलेल्या, 3 बहिणी अन 2 भाऊ असा मोठा परिवार. मुली … Read more

सूनबाईचा मित्र (भाग 6)

प्रभा श्वेताकडे परत जायचं ठरवते, “हॅलो श्वेता, बाळा मला यायचं आहे तिकडे परत..” “अहो मीच येणारे आता तिकडे, माहेरी किती दिवस राहणार ना..” “अगं नको, रहा अजून काही दिवस..” “आई काही प्रॉब्लेम झालाय का??” “अगं नाही नाही, उलट मलाच तिकडे आठवण येतेय सर्वांची..खूप दिवसांनी असं गावाकडचं राहणीमान अनुभवतेय… मी येते..” माहेरी अजून राहायला मिळणार म्हणून … Read more

माहेराचे ठसे

 “5 वर्षांपूर्वी माझा कसा अपमान केलेला त्यांनी विसरलो नाहीये मी, आणि त्यांना आज जावयाची आठवण आली?? माझ्या घरात पाय ठेवायचा नाही सांग त्यांना..” “अरे झालं गेलं विसरूया ना…माझे आई वडील आहे ते, माहेर म्हणून हक्काचं काहीच नाही मिळालं मला या 5 वर्षात, आता तरी..” “विसरलीस? हेच तुझे आई वडील, ज्यांनी लोकांसमोर माझी लायकी काढलेली, मी … Read more

सूनबाईचा मित्र (भाग 5)

गावी प्रभाच्या उनाडक्या सुरूच होत्या, इकडे घरी सासरेबुवा आणि केदार दोघेच. या दोघींशिवाय खरं तर त्यांना अजिबात करमत नव्हतं. गेले कित्येक दिवस केदारशी वडिलांच्या मनसोक्त गप्पा झाल्या नव्हत्या. निदान आता तरी आपला मुलगा आपल्याशी बोलेल म्हणून ते वाट बघत होते. पण केदार मात्र भलत्याच विश्वात गुंग होता. कामाचा लोड असावा म्हणून कदाचित… वडिलांनीही जास्त अपेक्षा … Read more

कुणाच्या खांद्यावर

 कुणाच्या खांद्यावर… बहिणीच्या लग्नात वहिनीची धावपळ मी बघत होते, दोन मिनिटं बसायला तिला उसंत नव्हती, तिकडे दादा मात्र निवांत खुर्चीवर बसून मित्रांसोबत गप्पा मारत होता..त्याच्यासोबत बसलेला माझा मामा..लग्न म्हणजे पुरुषांना निवांत बसण्याची जागाच जणू..एकदा का खुर्च्यांवर बुड टेकवले की जेवायलाच उठणार…मामाची बायको मात्र इकडे पाहुण्यांना चहा देण्यात गर्क होती..अधूनमधून मामा मामीला हाक मारून नवीन आलेल्या … Read more

सूनबाईचा मित्र (भाग 4)

दुसऱ्या दिवशी प्रभा सकाळी तयार होऊन पिंट्याची वाट बघत बसते, श्वेताची आई त्यांच्याजवळ येऊन बसते.. “विहिनबाई.. आल्यापासून बघतेय मी, तुम्ही दुसरीकडेच हरवलेल्या दिसताय, आणि श्वेतासोबत तिच्या माहेरीही आल्या आहात..खरं सांगा, आमचं काय चुकलं? श्वेता कडून काही चुकलं का? संकोच बाळगू नका..” “छे हो…तुम्हाला माहीत नाही मी इथे कशासाठी आलीये ते..” “कशासाठी??” “ती बोरं..” “अगं आईंना … Read more

सूनबाईचा मित्र (भाग 3)

श्वेताची सकाळपासून धावपळ सुरू होती, माहेरी जायचं पण इथे सर्वांची सोय तिने करून दिलेली, “बाबा, मी चिवडा, शंकरपाळे वर काढून ठेवलेत..नाश्त्याला लागले तर वरतीच दिसतील..आणि काकतकर काकूंना डबा सांगितलं आहे 2 वेळचा. बाहेरून काही मागवू नका. “ प्रभा तर केव्हाच तयार होऊन बसलेली, गावाकडची बोरं तिच्या डोळ्यासमोर येत होती. श्वेताची घराबाबत काळजी बघून प्रभाला खूप … Read more

सूनबाईचा मित्र (भाग 2)

सकाळचे 11 वाजले तरी सासूबाई उठल्या नव्हत्या, श्वेताला काळजी वाटू लागली, तिने केदारला सांगितलं, पण मला आज मिटिंग आहे म्हणत त्याने घाईतघाईत घर सोडलं…श्वेता त्यांच्या खोलीत गेली.. “सासूबाई… ओ सासूबाईं…” तरीही सासूबाईंचा काही प्रतिसाद नाही, श्वेता अजून घाबरली, तिने सासऱ्यांना सांगितलं, ते म्हणाले.. “काल सकाळी 6 पर्यन्त मिर्झापुर सिझन 2 पाहत होती, कशी उठणार ती?” … Read more

सूनबाईचा मित्र (भाग 1)

सूनबाईचा मित्र (भाग 1) “या अरुंधतीने ना चांगली कानफटात मारायला हवी त्या अनिरुद्ध च्या…इतके उपद्व्याप करूनही वर तोंड करून बोलतो, काही लाजच नाही या माणसाला..” “पुढच्या वेळेस मी गेलो की सांगेन हो तिला..” “त्या गुरुनाथ सारखी धिंड काढायला हवी याची, राधिका सारखी का नाही वागत ही??” “अगं हिला मसाले बनवता येत नसतील..” “हो पण गाणं … Read more

वर्दी माझी झक्कास 👌👌👌 (अंतिम)

नाईक आणि जैन त्या 2 संशयितांना पकडण्याचा प्रयत्न करतात, ते हाती लागताच त्यांची चौकशी होते.. खूप मार खाल्ल्यानंतर ते कबूल होतात की या ठिकाणी हल्ला करणार होते. त्यांच्याकडून भरपूर बॉम्बसाठा जप्त करण्यात आला. नाईक आणि जैन एक सुस्कारा टाकतात, त्यांनी फार मोठी कामगिरी केली होती. शौर्या नाईकांना फोन करून सगळं विचारते आणि माहिती घेते. ज्या … Read more

पुरुष

  विशाखा नवऱ्यासोबत शहरात आली तसं तिचं व्यक्तिमत्वच बदलून गेलं. छोट्याश्या खेडेगावात वाढलेली ती, काकांनी ओळखीतलं स्थळ आणलं आणि सगळ्या गोष्टी बघून विशाखाच्या आई वडिलांनी होकार देऊन टाकला. विशाखाला विचारण्याची गरजही त्यांना वाटली नाही. विशाखा हो ला हो लावत बोहल्यावर चढली, कारण त्या काळात आणि त्या गावात मुलींना स्वतःचं मत असं नव्हतंच. पण आई वडिलांचा … Read more

वर्दी माझी झक्कास 👌👌👌 (भाग 7)

 भाग 1 https://www.irablogging.in/2020/10/1.html भाग 2https://www.irablogging.in/2020/10/2_28.html भाग 3https://www.irablogging.in/2020/10/3_29.html भाग 4https://www.irablogging.in/2020/11/4.html?m=1 भाग 5https://www.irablogging.in/2020/11/5_9.html भाग 6 https://www.irablogging.in/2020/11/6_18.html?m=1 ATS पथकाकडून शौर्याच्या डिपार्टमेंट ला अलर्ट करण्यात येतं, दहशतवादी येत्या 24 तारखेला हल्ला करणार अशी बातमी त्यांचाकडे पोहोचते..शौर्या वर मोठी जबाबदारी येऊन पडते, यावेळी तिला धीराने काम पार पडावं लागणार होतं. डिपार्टमेंट मध्ये काम उशिरा पर्यन्त चालायचं, आलेले 2 दहशतवादी शोधण्यासाठी … Read more

पेच

 घराच्या गेटजवळ उभी असतानाच दुरून माझ्या एका विद्यार्थिनीची आई जवळ येताना दिसली, लांबूनच त्यांनी मला पाहिलं, आणि पाहताक्षणी झपाझप पावलं टाकत माझ्याजवळ येऊ लागल्या, त्यांना काहीतरी सांगायचं आहे असं माझ्या लक्षात आलं.. त्या जवळ येताच त्यांना मी खुशहाली विचारली, त्यांनी बाकीचं काहीही न बोलता सरळ माझा हात हातात घेतला अन रडू लागल्या.. त्यांचं एकंदरीत अवसान … Read more

वर्दी माझी झक्कास 👌👌👌 (भाग 6)

तिकडे सूर्यभान सैरभैर होतो, एक तर शौर्याच्या मुलांनी पळ काढलेला असतो अन वर त्याचे कुटुंबीय गायब असतात. काय करावं त्याला सुचेना.. त्याचे सहकारी त्याला पोलिसात जायचा सल्ला देतात, पण कोणत्या तोंडाने तो जाणार होता? पण कुटुंबियांपुढे तो हतबल होतो.हात जोडून पोलिसांसमोर नतमस्तक व्हायला तयार होतो.. “काय, तुझे आई बाप गायब झालेत वाटतं..” पोलीस स्टेशनमध्ये गेल्या … Read more

“तू देवीची भक्त होऊच शकत नाही”

 “अगं आज नवरात्रीचा दिवस, आजही उशिरा उठलीस??” “आई ते रात्री उशिरापर्यंत खूप काम..” “देवाधर्माचं नको काही…आजच्या दिवशी सुना मुली लवकर उठून सडा रांगोळी करतात, लवकर अंघोळ करून साडी नेसून पूजेची तयारी करतात…आणि हे बघा..” गौरीला ओशाळल्यागत झालं, तिला स्वतःचीच लाज वाटू लागली..पण काय करणार, तिचं कामच असं होतं की रात्री अपरात्री केव्हाही मिटिंग साठी तयार … Read more

जोडलेली माणसं.

 घराच्या अंगणात अण्णा येरझारा घालत होते, त्यांचं मन स्थिर नव्हतं..शहरात असलेल्या आपल्या मुलाला ऍडमिट केलंय म्हटल्यावर अण्णांना नुसती चक्कर येत होती. राहुलच्या मित्राचा फोन आलेला.. “काका राहुलला ऍडमिट केलंय, जमलं तर येऊन जा..” त्याने फार काही माहिती दिली नव्हती, पण अण्णांच्या मनात नको ते विचार येऊन गेलेले..पटकन सदरा चढवून ते तयार झालेले…शेजारच्या बाळूला रिक्षा आणायला … Read more

देवपूजा कशी करावी?

 देवपूजा कशी करावी? लहानपणी आजी देवपूजा करत असायची तेव्हा तिच्याजवळ बसून लुडबुड करायला फार मजा यायची. आजीचं आखीव रेखीव काम, मूर्त्यांना लहान बाळाप्रमाणे नाजूकपणे त्यांची अंघोळ घालणं, मग त्यांना नक्षीदार कपडे चढवनं, सगळं अगदी मन लावून मी बघायची…देवांच्या जागा अगदी फिक्स होत्या, गणपती उजव्या बाजूला, देवी मध्यभागी आणि शंकराची पिंड डाव्या बाजूला..आजीला सहज विचारलं, आजी … Read more